Torre de Montgó. L'Escala naderend vanuit het westen over GI-623 is hij al van verre te zien, de Torre de Montgó. En dat was ook juist de bedoeling: uitzicht bieden over de zee én zichtbaar zijn vanaf het land, want de toren staat niet op zichzelf; hij is onderdeel van een groter geheel.

Deze toren werd in 1598, in opdracht van Filips I van Castilië en Aragon, op de circa 100 m hoge Montgó gebouwd ter bescherming van de vissers van L'Escala en L'Estartit. De twee verdiepingen tellende toren heeft een toegangsdeur op de begane grond (de conische basis), maar de hoofdingang bevindt zich op de eerste verdieping. Hier bevinden zich ook vierkante schietgaten. De verdiepingen zijn overdekt met stenen koepelvormige gewelven. De toren is voorzien van vier brede kantelen.

Torre del Pedró. Een tweede, nog oudere toren - de kleinere Torre del Pedró - staat op een rots aan de andere kant van L'Escala en diende hetzelfde doel. De vroegste documenten over deze toren zijn van 1543. Deze toren is minder opvallend dan de Torre de Montgó omdat het bovenste deel ontbreekt en hij een beetje verdekt staat tussen woonhuizen. Beide torens bieden zicht op de zee, maar waren destijds ook zichtbaar vanaf de torens die verspreid in het achterland, maar meestal bij boerderijen, staan. Door de bebouwing rond de toren en het ontbrekende bovenste deel is de directe zichtlijn die er ooit was tussen de Torre del Pedró en de boerderijen van Les Corts onderbroken geraakt.

Torres de Guait (Wachttorens) en Torres de Defensa (Verdedigingstorens). De torens waren een onderdeel van een bewakings- en verdedigingsnetwerk van torens langs de kust en het achterliggende land. De dreiging was piraterij.
Door de eeuwen heen is er altijd piraterij geweest, maar vanaf de 16e eeuw, de periode na de Reconquista, werd de dreiging door "corsaris", kapers die opereerden vanuit de Noord-Afrikaanse kust, zeer ernstig. Deze kapers hadden een mandaat van de daar heersende Ottomaanse sultans en vormden langs de Spaanse en Italiaanse kust een bedreiging voor de maritieme handel, de visserij en de landbouw in de aangrenzende kuststrook. Deze Barbarijse zeerovers - het waren berbers - plunderden tijdens hun rooftochten schepen en dorpen, maar het ging hen met name om de mensen. Ze werden gevangen genomen en als slaven verkocht in Noord-Afrika of het Midden-Oosten om aan het werk gezet te worden ondermeer als roeiers op galeischepen.
Een op handen zijnde vijandige aanval werd vanaf de torens langs de zee (torres de mar) gesignaleerd, zodat het achterland en de vissers gewaarschuwd konden worden voor dit gevaar. Om van toren naar toren met elkaar te communiceren gebruikte men overdag rooksignalen en 's nacht vuur dat bovenop de toren gestookt werd. Er werd ook gebruik gemaakt van akoestische signalen van klokken of geschut dat ook werd ingezet om het aanlanden van de piraten te verhinderen. Bij onraad trokken de bewoners van de boerderijen zich, via een ophaalbare ladder en door een nauwe opening in het plafond, terug op de verdieping van de toren. Op de toren werd het alarm aan andere boeren doorgeven. Dan was het wachten tot het gevaar geweken was. Anderen verborgen zich in bossen of verstrekte kerken.
In het begin van de 18e eeuw kwam er een einde aan de invallen en verloren de torens hun functie.

Dat men destijds vanaf de Torre de Montgó een goed overzicht had op de zee kan ook nu nog vastgesteld worden. Vanaf een positie ruim 100 meter boven de zeespiegel biedt de toren een geweldig uitzicht over de baai van Rosas.
Costa Torrejada. Deze naam dankt de streek aan het grote aantal torres die er stonden en deels nog staan. De zowel vierkante als ronde torens bij de boerderijen staan soms los, maar zijn ook vaak met de boerderij geïntegreerd. Dat is nog op veel plaatsen te zien, ook in de directe omgeving van L'Escala, o.a.: Mas Torreportes ,  Can Redrinc Mas Forges en wat verder weg  Mas Ral tussen Torroella de Montgrí en L'Estartit en de torres in Begur .

Uitzicht vanaf  de Torre de Montgó op het even hoge Punta Ventosa aan de overkant van Cala Montgó.

Fira de Pirates i Corsaris. De geschiedenis van de bevolking van de Empordà is nauw verbonden geweest met de piraterij, een reden voor een aantal kustplaatsen om dat in herinnering te roepen. Zo staat L'Estartit sinds enkele jaren tijdens de eind september gehouden "Fira de Pirates i Corsaris de L'Estartit" in het teken van de piraterij. Met culturele bijdragen, zoals een expositie van publicaties over de piraterij, thematische activiteiten, maar ook recreatieve en ludieke elementen, beoogt men meer bekendheid te geven aan de piraterij, waar de bevolking gedurende eeuwen onder heeft geleden. Een onderdeel daarbij is een aanlanding en ontscheping van piraten, nagespeeld met een authentieke replica van een piratenschip - El Corsari Negre - dat normaal vanuit L'Estartit cruises maakt.
De "Firas de Pirates" hebben niets van doen met de meer bekende "Fiestas de Moros y Cristianos", die zuidelijk van Valencia gehouden worden en de Reconquista - de verdrijving van de Moren uit Spanje - in herinnering roepen. Maar het is niet ondenkbeeldig dat deze fiestas wel, uit toeristische overwegingen, als voorbeeld hebben gediend.