El Port de la Selva

Badia del Port de la Selva, een diepe baai gevormd door het schiereiland van Cap de Creus en het vaste land. De weg van het Monestir de Sant Pere de Rodes naar El Port de la Selva kronkelt van een hoogte van 500 m in enkele kilometers naar beneden. Na elke bocht is er weer een andere blik op het witte vissersdorp dat gebouwd is op de naar het westen gekeerde hellingen.

Aan de zuidkant eindigt de baai op een breed strand met daarlangs een wandelpromenade die uitkomt in het centrum. De markante barokke gevel en de zware vierkante klokkentoren van de laat 18e-eeuwse Església de Santa Maria de les Neus domineert het stadsbeeld. Links op de voorgrond de Llotja, de beurs.

Aan het eind van de middag komt de beurs en de kade ernaast tot leven - een geschikt moment om het stadje te bezoeken. De visserij was jarenlang de bron van bestaan geweest en de beurs was dan ook tot enige tientallen jaren geleden nog het economisch centrum van El Port de la Selva. Het dorp El Port de la Selva is nog geen 300 jaar geleden ontstaan door de vestiging van vissers, zoals dat in vele dorpen langs de kust het geval is. Weliswaar is de visserij niet meer de belangrijkste bron van inkomsten, maar de handel in vis is er nog steeds te zien.
Alhoewel in mindere mate dan in veel andere plaatsen aan de Costa Brava - o.a. door de geïsoleerde ligging en de tramontana - heeft het toerisme ook hier een grote vlucht genomen, maar de vissershaven en de visafslag nemen nog steeds een centrale plaats in het dorp in. Dagelijks, rond een uur of zes, voltrekt zich daar hetzelfde ritueel:

Tegen zes uur lopen de eerste vissersboten de haven binnen. Toeristen kijken toe bij het aan wal brengen van de vangst. Dan volgt een kort ritje per heftruck naar de afslag.

Enkele vissers, nog bezig met de laatste werkzaamheden aan boord voor het afleveren van de vangst van één dag vissen. Want de vissers van Port de la Selva varen 's morgens uit en komen 's avonds weer terug.

Llotja de Peix - Visafslag. Op enkele tientallen meters van de kade ligt de visafslag waar de vers aangevoerde vis meteen verhandeld wordt om vervolgens met een nieuwe eigenaar het beursgebouw weer te verlaten richting de consument.

Als de vis aan wal is gebracht kan de handel beginnen.
In hoog tempo worden de vele honderden kistjes bij afslag geveild met behulp van een digitale veilingklok en wisselt daarmee de vis van eigenaar.

Escamarlà, de Catalaanse benaming voor de langoustine, een kreeftachtige van max. 25 cm lengte met scharen en een hard schild met stekels (cigala in het Spaans).
De verscheidenheid aan vis en schelp- en schaaldieren op de beurs in Port de la Selva is groot. Veel ervan gaat na de beurs meteen door naar restaurants.

Hieronder een kleine greep uit de vangst van een dag: krab, inktvis, witte en rode tonijn, schorpioenvis en zeeduivel.

Lange netten liggen uitgespreid op de brede kade naast de beurs en hier en daar is een visser bezig met het boeten van de netten.

Vlak bij de kade is te zien hoe de vissers vroeger te werk gingen. Een klein strandje ligt bezaaid met llaguts, de traditionele vissersbootjes, een beeld dat in ook in L'Escala maar ook in andere vissersdorpen te zien is.