Het publiek zit overal, op de rotsen, het strand en de muurtjes eromheen. Het podium is een boot voor het strand. De muziek die er klinkt: havaneres gezongen en gespeeld door muziekanten uit de omgeving en natuurlijk horen daar ook Els Pescadors de L'Escala bij. La Cantada d'Havaneres wordt gehouden op de eerste donderdag in augustus en wordt georganiseerd door Penya Blaugrana de L'Escala.

Havaneres, (habaneras), ze zijn nog steeds populair in Catalonië en vooral in de diverse vissersplaatsjes. Deze muziekvorm vindt zijn oorsprong bij de Catalanen die in de 19e eeuw naar Zuid Amerika trokken om daar hun geluk te zoeken, de zogeheten Indianos of Americanos . De muziektraditie reisde met de Indianos mee, met name de liederen waarmee de reizigers naar de Nieuwe Wereld hun heimwee uitten. Op Cuba was dat de heimwee naar Catalonië en na weer teruggekeerd te zijn in hun geboortestreek bezongen ze het leven op Cuba. De stijl bleef hetzelfde: enigszins melancholieke liedjes om mee te zingen. Ze heten nu havaneres, genoemd naar de hoofdstad van Cuba en zijn nog steeds immens populair in de regio. Calella de Palafrugell heeft er bekendheid aan te danken, maar ook in L'Escala worden deze liederen bij meerdere gelegenheden ten gehore gebracht door o.a. Els Pescadors de L'Escala. De thema's voor de liedjes zijn in de loop der jaren opnieuw aangepast aan de lokale situatie. Naast de traditionele havaneres als "Alla en Habana", "La Paloma" en "Mi madre fue una mulata" gaan de liedjes nu ook over de zee en de vissers en ook de Empordà is veelbezongen.

Cremat Catalan. Bij de havaneres hoort cremat Catalan. Vol overgave bereiden vissers deze traditionele warme drank in een schaal van aardewerk uit rum, suiker, kaneel, wat koffiebonen en citroenschil. Met lange pollepels wordt de brandende rum in een dunne straal steeds in de schaal teruggegoten, waardoor de rum langzaam maar zeker heet wordt. Cremat wordt gloeiend heet gedronken. Het is een traditie die de Catalanen, net als de muziek, uit Cuba meebrachten. Het recept is overigens een in Cuba aangepaste versie van een recept dat de Spanjaarden eerder zelf naar Cuba brachten. In de van oorsprong Queimada Gallega werd de toen gebruikelijke brandewijn vervangen door rum.